سود شرکت به چه میزان ارائه می شود؟
این موضوع که منشا آن در حقیقت اعمال نظر مالکان شرکت در زمینه نشان دادن سود و همچنین پرداخت مالیات می باشد، همچنین سوای اندیشه ی سوداگرانه صاحبان سرمایه در جهت کسب منفعت بیشتر موجب شکل گیری پدیده ایی ناخوشایند به نام شکست گزارشگری مالی(Failure Of Financial Reporting) برای حرفه ی حسابداری شده است. حال اینکه این موضوع چه تاثیر روانی بر حسابدار و حرفه ی حسابداری دارد به طور جداگانه در فرصت دیگری حتما ارئه خواهد شد.
در این جستار تلاش بر روشن نمودن این جنبه نه چندان خوشایند حسابداری نموده ام که علی رغم اینکه رویه های اجرایی حسابداری و پیش از ان فرآیند تدوین استانداردهای حسابداری و حسابرسی همواره به دنبال بهبود کیفیت و تلاش برای سود مندی گزارشگری مالی بوده است. با این حال حسابداری همواره از بابت آزادی در انتخاب سیاست های خرد و کلان از سوی مدیران که به نوعی به انعطاف پذیری حرفه و به دنبال آن می توان منشاء این انعطاف پذیری را در نحوه ی پیدایش حسابداری به عنوان رشته ایی از رشته های علوم انسانی و نه علوم پایه ی مطلقه جستجو کرد ، مورد نقد قرار گرفته است.
عده ایی بر این باورند رسوایی های مالی اویل قرن به دلیل وجود آزادی عمل در حسابداری پدید آمده است. و اشاره می کنند که ورشکستگی های بزرگ شرکت های انرون و ورلدکام که تماما از طریق سیاست های حسابداری پنهان مانده بود، شعله چراغی را در اذهان طرفداران رویکرد نظارت روشن نمود که اعمال مقررات بیش از پیش برای افزایش کیفیت گزارشگری مالی به قصد محافظت عمومی از تقلب و قصور نه تنها لازم بلکه ضروری به نظر می رسد.
همواره حسابداری می کوشد تا به ارائه منصفانه و دقیقی از صورت های مالی دست پیدا کند، ولی در نهایت با در نظر گرفتن اعمال نظر مالکان دستخوش تغییر خواهد بود.