اواسط دهه ۱۹۷۰ شرکت های صادراتی سوئدی قراردادهای تجاری عظیمی را امضا کردند و تجهیزات صنعتی سنگین ساخت این کشور را به همراه ۱۰۰۰ خودرو ولوو به کره شمالی فرستادند. از دیدگاه صادرکنندگان، در اقتصاد نوظهور کره شمالی پول خوابیده بود.
در سال ۱۹۷۵ سوئد به اولین کشور غربی تبدیل شد که در پیونگ یانگ سفارتی تاسیس کرد و تا سال ۲۰۰۱ تنها کشور غربی با نمایندگی دیپلماتیک در آنجا بود.
یک سال پیش از بازگشایی سفارت سوئد در این کشور منزوی، هزار خودروی ولوو مدل ۱۴۴ و تجهیزات مکانیکی دیگر به ارزش ۷۳ میلیون دلار به کره شمالی تحویل داده شدند اما این کشور تا به امروز بدهی خود به سوئد را پرداخت نکرده است.
با گذشت بیش از پنج دهه از عدم پرداخت از سوی کره شمالی، این بدهی به مبلغ هنگفت ۳۳۰ میلیون دلاری تبدیل شده است.
گفته می‌شود سوئد هنوز سالی دو بار این موضوع را به پیونگ یانگ یادآوری می‌کند اما کره شمالی هرگز اقدامی نمی‌کند.
کره شمالی برای گسترش دسترسی خود به سرمایه و فناوری خارجی، واردات تجهیزات از کشورهای صنعتی غربی را آغاز کرد. این کشور قول داد تا بدهی‌های خود را با تولیدات آینده یا محصولات معدنی پرداخت کند اما خیلی زود مشخص شد که اصلا قصد این کار را ندارد.
کره شمالی هنوز از این اتومبیل‌ها و بیشتر اوقات برای اهداف خاص استفاده می‌کند.
داستان این بدهی تاریخی کره شمالی به سوئد هرازچندگاهی دوباره در شبکه های اجتماعی دست به دست می‌شود و هر بار کاربران زیادی را شگفت‌زده می‌کند.