از سوی دیگر، در حوزه تامین ارز، برای واردات موادی مانند چرم مصنوعی، شاهد تسهیل امور مربوط به واردکنندگان و واسطهها هستیم، در حالی که چنانچه تولیدکننده به صورت مستقیم به این عرصه ورود کند، با مشکلات بیشتری مواجه میشود و بعضا مشاهده شده حتی برای تولیدکننده گرانتر تمام میشود. تولیدکننده داخلی به دلیل نوسان و چالش در تامین مواد اولیه در حال تضعیف است. این نکته باعث شده تا اگرچه صنعت کفش ایران رو به رشد باشد، اما در برخی بازارها مانند عراق و افغانستان این پیشرفتها و رشد صادرات تحتالشعاع قرار بگیرد؛ با وجود این هیاتی از روسیه برای تعامل با صنعت کفش ایران وارد کشور شده و با توجه به حضور چند شرکت ایرانی در نمایشگاههای روسیه، امیدوار به تداوم ارتباطات در حوزه صادرات کفش هستیم که البته این وضعیت مشروط به کنترل بهای تمامشده محصول است، چراکه در کشورهای دیگر اینکه قیمتها در بازههای زمانی کوتاهمدت، مدام در حال تغییر باشند، پذیرفتنی نیست.
گستردگی مواد اولیه صنعت کفش باعث شده که هر بخش آن به یک صنعت مانند نساجی، مواد شیمیایی، روغنها و… مرتبط باشد و تولیدکننده باید همواره برای تامین گستردهای از مواد اولیه در تکاپو باشد؛ در غیراین صورت تولید محصول تحتالشعاع قرار میگیرد و قیمتها نیز دچار نوسان میشود؛ تغییر قیمتهایی که شاید در داخل کشور قابل پذیرش باشد، اما در بازار خارجی قابل قبول نیست. امروز تولیدکنندگان برجسته حوزه کفش در جهان مانند آدیداس و نایک در پاکستان سرمایهگذاری کردهاند و نمیتوانیم با شرایط موجود به این سادگی با این برندها رقابت کنیم؛ مگر اینکه دولت مواد اولیه را یکجا و به صورت یک پکیج کامل در اختیار تولیدکننده کفش قرار دهد.