نکته منفی اینکه وزارت صمت بدون توجه به میزان تقاضا و نیاز بازار، میزان عرضه را تعیین می‌کند در حالی که بخشی از نیروی شرکت‌ها در مسیر بازاریابی و قابلیت‌های موجود به کار گرفته می‌شود.
از سوی دیگر وقتی میزان عرضه در اختیار شرکت‌ها نیست، در فصلی که اصولا کمبود تقاضا امری طبیعی به نظر می‌رسد، قطعا میزان فروش بسیاری از شرکت‌ها به‌ویژه در شرق کشور به ۳۰درصد نمی‌رسد و همین امر کاهش قیمت پایه آنها را به دنبال دارد.نکته مثبت ماجرا اما این است که در گذشته چنانچه شرکت‌ها کمتر از ۵۰درصد سیمان عرضه شده در بورس‌کالا را به فروش می‌رساندند، باید ۳درصد در هفته آینده قیمت پایه خود را کاهش می‌دادند اما هم اکنون بر اساس ابلاغیه جدید چنانچه کمتر از ۳۰درصد سیمان عرضه شده توسط شرکت‌ها به فروش برسد، ۱درصد قیمت پایه شرکت‌ها کاهش می‌یابد و این مصوبه نسبت به مصوبه گذشته شرایط را برای سیمانی‌ها تسهیل کرده است و علاوه بر شکل‌گیری نوعی حمایت از صنعت خاکستری، بیانگر این واقعیت است که هرگاه بدون شناخت بازارها و نظر‌خواهی از دست اندرکاران صنایع مختلف ابلاغیه‌ای صادر شود، به نتیجه مورد نظر منتهی نمی‌شود و امروز شاهد اصلاح دستورالعمل گذشته هستیم.
علاوه بر موضوع ابلاغیه اخیر، امروز صنعت سیمان با مشکلات تامین انرژی با سرد شدن هوا مواجه است؛ در چنین شرایطی از یکسو کارخانه‌های نزدیک شهرها توسط سازمان محیط‌زیست از فعالیت منع شده‌اند و از سوی دیگر برای تامین مازوت در بسیاری موارد کارخانه‌ها باید مازوت را از غرب به شرق کشور یا بالعکس حمل کنند و متاسفانه مسوولان شرکت ملی پخش حاضر نیستند کارخانه‌ها سیمان این مازوت را از مبادی نزدیک‌تر تهیه کنند و دلیل این اتفاق هم متاسفانه بر ما و تمامی اهالی صنعت سیمان پوشیده است و تاکنون علت تحمیل این هزینه‌ها بر صنعت سیمان تشریح نشده است. این اتفاق در حالی می‌افتد که وزارت نفت طبق قانون مکلف است سوخت جایگزین را به قیمت گاز در اختیار کارخانه‌ها قرار دهد و کارخانه‌ها مسوولیتی در قبال هزینه‌های حمل مازوت از پالایشگاه تا کارخانه ندارند؛ در چنین شراطی گاهی بهای حمل‌ونقل به چند برابر ارزش محموله مازوت می‌رسد و این برای صنعتی که با چنگ و دندان خودش را حفظ کرده، فشار مضاعفی ایجاد می‌کند و از طرفی دولت هم قطعا برای اجرای طرح نهضت ملی مسکن نیازمند تامین سیمان است که امیدواریم در این راستا شرایط برای صنعت سیمان تسهیل شود.